ถอนฟัน ถือเป็นทางเลือกสุดท้ายหลังจากทันตแพทย์พิจารณาหรือพยายามรักษาด้วยวิธีอื่นเพื่อเลี่ยงการถอนฟันแล้วแต่ไม่ได้ผล.การถอนฟันเป็นวิธีการรักษาที่ดีที่สุดเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อโรค และเพื่อทำการกำจัดฟันซี่ที่เป็นต้นตอเพื่อทำการรักษาขั้นต่อไป.
ข้อพิจารณาในการถอนฟัน
1. ฟันผุมาก ไม่สามารถบูรณะได้
2. ฟันที่เป็นโรคปริทันต์รุนแรง (Advanced periodontal disease) และไม่สามารถรักษาได้
3. ฟันน้ำนมไม่หลุดตามระยะเวลา ทำให้ฟันแท้ข้างใต้ขึ้นมาแทนที่ไม่ได้
4. ฟันที่ต้องถอนเพื่อการรักษาทางทันตกรรมจัดฟัน
5. ฟันที่ต้องถอนเพื่อการใส่ฟัน
6. ฟันที่ได้รับอุบัติเหตุ ฟันแตก หรือรากฟันหัก ไม่สามารถอุดหรือรักษาคลองรากฟันได้
7. ฟันที่อยู่ใน fracture line ในรายที่กระดูกเบ้าฟันหัก หรือกระดูกขากรรไกรหัก ต้อง พิจารณาแต่ละรายให้ดีว่าควรถอนหรือควรเก็บไว้ 8. ฟันที่มีพยาธิสภาพของกระดูกรอบ ๆ รากฟัน เช่น cyst, tumor, osteomyelitis หรือ bone necrosis
9. ฟันที่อยู่ในบริเวณที่ต้องได้รับการฉายรังสีรักษา
10. ฟันคุด ฟันชน(embedded or impacted tooth) ฟันเกิน (supernumerary tooth) หรือฟันที่ ไม่ได้ใช้ประโยชน์
